Θεραπεία μυκήτων του δέρματος: ποια μέσα μπορούν να χρησιμοποιηθούν;

Η μυκητίαση καταλαμβάνει τη δεύτερη πιο κοινή θέση μεταξύ των μολυσματικών δερματικών παθήσεων μετά το πυόδερμα του κόκκου και η μυκητίαση των ποδιών κατέχει την πρώτη θέση όχι μόνο μεταξύ όλων των μυκητιάσεων, αλλά και μεταξύ όλων των παθολογιών του ποδιού. Προκαλούνται από μια μεγάλη ομάδα παθογόνων μυκήτων. Τα τελευταία χρόνια, η συχνότητα της μυκητίασης έχει αυξηθεί, σε μεγάλο βαθμό λόγω ενδογενών παραγόντων - αύξηση της συχνότητας εμφάνισης ατόμων με διαβήτη και κυκλοφορικές παθήσεις στα άπω μέρη των άνω και κάτω άκρων.

μύκητας στο δέρμα των ποδιών

Μερικοί ασθενείς που πάσχουν από μυκητίαση του δέρματος το θεωρούν αισθητικό ή προσωρινό πρόβλημα και δεν αναρωτιούνται καν πώς να αντιμετωπίσουν τον μύκητα του δέρματος του σώματος, αλλά προσπαθούν μόνο να καλύψουν τις εξωτερικές εκδηλώσεις της μόλυνσης κάτω από ρούχα, παπούτσια ή μακιγιάζ. Αλλά δεν πρέπει να περιμένετε ότι ο μύκητας θα εξαφανιστεί μόνος του: χωρίς κατάλληλη θεραπεία, οι μυκητιάσεις μπορούν να εξαπλωθούν γρήγορα, επηρεάζοντας όλους τους νέους ιστούς και περιοχές του σώματος, και επιπλέον, ένα άτομο που πάσχει από οποιαδήποτε ασθένεια αποτελεί σοβαρή απειλή για τους άλλους. ιδιαίτερα το νοικοκυριό του. Η ύπουλη φύση του μύκητα αποδεικνύεται επίσης από το ότι επανεμφανίζεται εύκολα εάν η θεραπεία δεν ολοκληρωθεί με επιτυχία.

Πώς και πώς να αντιμετωπίσετε έναν μύκητα του δέρματος και ποια συμπτώματα υποδηλώνουν την παρουσία του, θα μάθετε στο άρθρο.

Λόγοι για την ανάπτυξη μυκητιακής νόσου

Οι μυκητιάσεις είναι διαφορετικές, αλλά οι κύριες αιτίες της νόσου είναι τα δερματόφυτα, η μαγιά και η μούχλα. Υπάρχει ένα σύστημα που λαμβάνει υπόψη το βάθος διείσδυσης και τον εντοπισμό της μόλυνσης, το οποίο τονίζει:

  1. Κερατομυκητίαση - επηρεάζει μόνο το επιφανειακό κεράτινο στρώμα της επιδερμίδας και την επιδερμίδα της τρίχας.
  2. Δερματομυκητίαση - επηρεάζει βαθιά το δέρμα και τα εξαρτήματά του - τα νύχια και τα μαλλιά, αλλά δεν επηρεάζει τον υποδόριο ιστό (τη μεγαλύτερη ομάδα, η οποία περιλαμβάνει την ονυχομυκητίαση και το πόδι του αθλητή).
  3. Καντιντίαση - εκτός από τα παραπάνω, μπορεί να επηρεάσει τους βλεννογόνους και τα εσωτερικά όργανα (που προκαλούνται από μύκητες που μοιάζουν με ζυμομύκητες του γένους Candida).
  4. Οι βαθιές μυκητιάσεις είναι συστηματικές μυκητιάσεις που μπορούν να επηρεάσουν υποδόριους ιστούς, λεμφαδένες, όργανα ΩΡΛ, πνεύμονες, γαστρεντερική οδό, εγκέφαλο και το κεντρικό νευρικό σύστημα στο σύνολό τους (που προκαλούνται από ζυμομύκητες και μύκητες που μοιάζουν με ζυμομύκητες).
  5. Ψευδομυκητίαση - επηρεάζει μόνο την κεράτινη στιβάδα χωρίς να επηρεάζει τα νύχια και τα μαλλιά (που προκαλείται από το βακτήριο Corynebacterium minutissimum, που προηγουμένως εσφαλμένα θεωρούνταν μύκητες).

Οι πιο συνηθισμένοι τύποι δερματικών μυκητιάσεων είναι η δερματοφυτίαση - δερματομυκητίαση που προκαλείται από μύκητες από τρία γένη: Trichophyton, Epidermophyton και Microsporum. Η συντριπτική πλειονότητα όλων των βλαβών του δέρματος και των εξαρτημάτων του στο εσωτερικό της επιδερμίδας συμβαίνουν ακριβώς με τριχοφυτίαση, επιδερμοφύτωση και μικροσπορία και πιο συχνά η ασθένεια επηρεάζει το δέρμα των ποδιών και των νυχιών. Πώς να πάρετε ένα μανιτάριΔιάφοροι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν σε αυτό:

  • Επισκέψεις σε δημόσια λουτρά και σάουνες, πισίνες και υδάτινα πάρκα, δημόσιες παραλίες, γυμναστήρια, σολάριουμ και αίθουσες μανικιούρ/πεντικιούρ, αίθουσες μασάζ, καθώς αυτά είναι μέρη όπου ο κίνδυνος επαφής των ποδιών ή των χεριών με μολυσμένες επιφάνειες είναι ιδιαίτερα υψηλός.
  • Δοκιμάζοντας τα παπούτσια κάποιου άλλου ή χρησιμοποιώντας κοινόχρηστα παπούτσια.
  • ανεπαρκής υγιεινή των ποδιών, ειδικά με υπερβολική εφίδρωση.
  • μακροχρόνια χρήση κλειστών παπουτσιών που δεν επιτρέπουν στο πόδι να "αναπνέει".
  • ζώντας με ένα άτομο που έχει ήδη μύκητα του δέρματος.
  • Τραυματισμός στο δέρμα ή στα νύχια από παπούτσια που είναι πολύ στενά - ο μύκητας διεισδύει στο σώμα πιο εύκολα μέσω των κατεστραμμένων περιοχών.

Σημαντικός παράγοντας είναι η αυξημένη υγρασία και θερμοκρασία στην οποία βρίσκονται συνεχώς τα πόδια. Σε τέτοιες συνθήκες ο μύκητας αναπτύσσεται πιο ενεργά, επομένως οι μυκητιάσεις εμφανίζονται συχνά είτε σε περιοχές με υποτροπικό κλίμα είτε όπου οι άνθρωποι αναγκάζονται να φορούν ζεστά παπούτσια για μεγάλο χρονικό διάστημα - σε περιοχές με ψυχρό κλίμα. Ο τόπος πρωτογενούς εντοπισμού του μύκητα στις μυκητιάσεις του δέρματος των ποδιών είναι συνήθως οι μεσοδακτύλιες πτυχές, αλλά με την εξέλιξη της νόσου η βλάβη ξεπερνά αυτές.

Σημείωση

Σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας το 2010, οι μυκητιάσεις των ποδιών (συμπεριλαμβανομένης της ονυχομυκητίασης) και των χεριών έχουν καταγραφεί σε περισσότερα από 220. 000 άτομα.

Ωστόσο, οι μυκητιάσεις επηρεάζουν όχι μόνο το δέρμα των ποδιών, η ασθένεια μπορεί να έχει σχεδόν οποιοδήποτε εντοπισμό, συμπεριλαμβανομένου του προσώπου. Οι μεγάλες πτυχές επηρεάζονται συχνά, ιδιαίτερα η βουβωνική χώρα, ο μηρός, η κνήμη και οι γλουτιαίοι μύες.

Οι δερματικές μυκητιάσεις έχουν συγκεκριμένα συμπτώματα που είναι εύκολο να αναγνωριστούν:

  1. Το ξεφλούδισμα και η ξηρότητα είναι μια από τις πρώτες εκδηλώσεις μόλυνσης. Αρχικά, στην πληγείσα περιοχή εμφανίζονται μεμονωμένα λέπια, τα οποία προκαλούνται από την αποβολή του ανώτερου στρώματος της επιδερμίδας. Με βαθύτερη διείσδυση του μύκητα, εμφανίζεται ενεργό ξεφλούδισμα, το οποίο μόνο εντείνεται με την πάροδο του χρόνου.
  2. Μπαλώματα λευκού ή κόκκινου στρογγυλού σχήματος με σαφώς καθορισμένα περιγράμματα. Είναι πολύ σημαντικό να μην χάσετε αυτό το σύμπτωμα στο αρχικό στάδιο της νόσου, γιατί αυτή τη στιγμή το σημείο μπορεί να είναι μόνο και μικρό. Αργότερα, εμφανίζονται νέες κηλίδες, που σταδιακά συγχωνεύονται μεταξύ τους.
  3. πάχυνση του δέρματος. Οι πληγείσες περιοχές γίνονται πυκνές, τραχιές και τραχιές, αλλάζουν συχνά χρώμα: το δέρμα από ροζ ή λευκό γίνεται κιτρινωπό ή γκριζωπό.
  4. Η εμφάνιση μικρών εξανθημάτων, φυσαλίδων γεμάτες υγρό.
  5. Μερική τριχόπτωση.
  6. Ο κνησμός και το κάψιμο είναι από τα πιο κοινά συμπτώματα των μυκήτων του δέρματος. Μπορεί να είναι παρούσα όλη την ώρα ή μπορεί να εμφανίζεται μόνο κατά διαστήματα. Εδώ είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο κνησμός και το κάψιμο μπορεί να είναι σημάδι άλλων δερματικών παθήσεων, για παράδειγμα, μιας αλλεργικής.

Μην αγνοείτε την εμφάνιση ρωγμών και κάλων στα πόδια. Αν και δεν είναι από μόνα τους συμπτώματα μυκητιακής νόσου, επιτρέπουν σε μια μυκητιασική λοίμωξη να εισέλθει στο σώμα πολύ πιο γρήγορα.

Πώς να θεραπεύσετε τον μύκητα του δέρματος

Παραδοσιακά, υπάρχουν δύο προσεγγίσεις για την καταπολέμηση του μύκητα του δέρματος. Ένα από αυτά είναι μη φάρμακο, χρησιμοποιώντας διάφορα παραδοσιακά φάρμακα, το δεύτερο είναι φαρμακολογικό.

Οι λεγόμενες οικιακές μέθοδοι περιλαμβάνουν τη χρήση λουτρών με αφεψήματα βοτάνων, θεραπεία μυκήτων του δέρματος με ιώδιο, διάλυμα σόδας ή ξιδιού. . . Η αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας θεραπείας των μυκήτων του δέρματος δεν έχει αποδειχθεί κλινικά. Εάν μπορεί να βοηθήσει, τότε μόνο στα πολύ πρώιμα στάδια της ανάπτυξης της νόσου, επειδή οι περισσότερες λαϊκές θεραπείες δεν μπορούν να διεισδύσουν στα βαθιά στρώματα της επιδερμίδας, όπου συνήθως βρίσκεται μια αποικία του μύκητα. Επομένως, με οποιαδήποτε μυκητίαση, δεν πρέπει να χάνετε χρόνο και να επιδεινώσετε την κατάσταση, πρέπει να επισκεφτείτε έναν γιατρό για διάγνωση και επαρκή θεραπεία.

Σημαντικό αποτέλεσμα επιτυγχάνεται με τη συστηματική θεραπεία των μυκήτων του δέρματος στο σώμα με τη βοήθεια φαρμάκων με τη μορφή κάψουλων ή δισκίων. Τα σύγχρονα προϊόντα περιέχουν ουσίες που μπορούν να σταματήσουν την ανάπτυξη νέων σπορίων, να εμποδίσουν την κυτταρική διαίρεση σε επίπεδο DNA/RNA και να καταστρέψουν τις κυτταρικές μεμβράνες των μυκήτων. Ωστόσο, τα συστηματικά αντιμυκητιακά φάρμακα (είναι μυκητοκτόνα και μυκητοκτόνα φάρμακα με συστηματική δράση) έχουν πολλές παρενέργειες και αντενδείξεις, δεν μπορούν να ληφθούν μαζί με ορισμένα φάρμακα - διαβητικούς, αντιισταμινικά, αντισυλληπτικά. Περιορισμοί στη χρήση μορφών δισκίων είναι, για παράδειγμα, ασθένειες του αίματος, παθήσεις των νεφρών ή του ήπατος. Επιπλέον, για τη διάρκεια της θεραπείας, συνιστάται να ακολουθείτε αυστηρά υποαλλεργική δίαιτα. Όλα αυτά περιορίζουν τις δυνατότητες συστηματικής θεραπείας.

Οι κρέμες, τα σπρέι και τα διαλύματα είναι μια αποτελεσματική (κλινικά αποδεδειγμένη) τοπική θεραπεία για τους μύκητες του δέρματος και την ονυχομυκητίαση με λίγες αντενδείξεις. Δίνει υψηλό ποσοστό ανάκτησης, χρησιμοποιείται σε οποιοδήποτε στάδιο της ανάπτυξης μιας μυκητιακής λοίμωξης και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με συστηματική θεραπεία για τη μείωση της δόσης των φαρμάκων που λαμβάνονται από το στόμα.

Τα αντιμυκητιακά συστατικά στη σύνθεση τζελ, αλοιφών και διαλυμάτων είναι κυρίως αλλυλαμίνες, αζόλες ή πυριμιδίνες, που αναστέλλουν τη ζωτική δραστηριότητα του μύκητα, στερώντας του τη θρέψη, σταματώντας την ανάπτυξή του και εξαπλώνονται σε άλλες περιοχές του δέρματος. Η τοπική θεραπεία με αυτά τα φάρμακα καθιστά δυνατή τη δημιουργία υψηλών συγκεντρώσεων δραστικών ουσιών στο δέρμα, στην επιφάνεια του νυχιού και στις κοιλότητες του, οι οποίες επιμένουν για εβδομάδες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό κατά τη χρήση εξωτερικών μέσων, η δραστική ουσία σχεδόν να μην εισέρχεται στη συστηματική κυκλοφορία και επομένως να μην έχει αρνητική επίδραση στο σώμα ως σύνολο.

Πολλά τοπικά αντιμυκητιακά έχουν αντιφλεγμονώδη και αντιβακτηριδιακά αποτελέσματα, μαλακώνουν το δέρμα, εξαλείφουν τον κνησμό και την ερυθρότητα, εφαρμόζονται εύκολα στην πληγείσα επιφάνεια και είναι βολικό να θεραπεύονται ακόμη και τα τριχωτά μέρη του σώματος με σπρέι και διαλύματα όταν είναι κατεστραμμένα. Η διάρκεια της θεραπείας με εξωτερικά μέσα και η συχνότητα χρήσης τους καθορίζονται από τον θεράποντα ιατρό.

Η δερματομυκητίαση είναι πιο εύκολο να προληφθεί παρά να αντιμετωπιστεί, αλλά εάν εντοπιστούν σημάδια μύκητα του δέρματος στο σώμα, η θεραπεία θα πρέπει να ξεκινήσει αμέσως. Είναι σημαντικό να μην ξεκινήσετε τη διαδικασία εγκαίρως και να λάβετε τα κατάλληλα μέτρα, αλλά πρώτα πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν ειδικό. Είναι ο γιατρός που θα σας πει πώς να θεραπεύσετε γρήγορα τον μύκητα του δέρματος. Οι προσπάθειες θεραπείας στο σπίτι σε αυτή την περίπτωση μπορούν μόνο να επιδεινώσουν την κατάσταση.

Κρέμα κατά των μυκήτων του δέρματος

Ως φάρμακο για τη θεραπεία μυκητιασικής λοίμωξης του δέρματος, μπορείτε να επιλέξετε μια κρέμα με βάση τη ναφτιφίνη (1%), η οποία ανήκει στην κατηγορία των αλλυλαμινών. Ο μηχανισμός δράσης του φαρμάκου βασίζεται στην ικανότητα της δραστικής ουσίας να επιβραδύνει τη σύνθεση της εργοστερόλης, του δομικού στοιχείου που συνθέτει το κυτταρικό τοίχωμα και τη μεμβράνη του μύκητα. Ως αποτέλεσμα, το μυκήλιο χάνει την ικανότητά του να αναπτύσσεται, γεγονός που σταδιακά οδηγεί στο θάνατο ολόκληρης της αποικίας.

Το φάρμακο είναι αποτελεσματικό ενάντια σε όλα τα κύρια παθογόνα της μυκητίασης και μπορεί να συνταγογραφηθεί για τριχοφύτωση, επιδερμοφύτωση, μικροσπορία, καντιντίαση και ασπεργίλλωση του δέρματος, πιτυρίαση (ετερόκλητη) λειχήνα, σποροτρίχωση. Η κρέμα έχει αντιβακτηριδιακή και αντιφλεγμονώδη δράση, μειώνει την πιθανότητα δευτερογενών βακτηριακών λοιμώξεων και συμβάλλει στην εξαφάνιση των συμπτωμάτων της φλεγμονής, ιδιαίτερα του κνησμού.

Η κρέμα διεισδύει βαθιά στο δέρμα και δημιουργεί σταθερή συγκέντρωση του αντιμυκητιασικού στα διάφορα στρώματά του. Μετά την εφαρμογή στο δέρμα, λιγότερο από το 6% της ναφτιφίνης εισέρχεται στη συστηματική κυκλοφορία.

Οι ενδείξεις για τη χρήση του φαρμάκου είναι:

  • μυκητιασικές λοιμώξεις των πτυχών του δέρματος και του λείου δέρματος.
  • μεσοδακτυλικές μυκητιάσεις?
  • ονυχομυκητίαση (μύκητας των νυχιών);
  • καντιντίαση του δέρματος?
  • πιτυρίαση versicolor;
  • Δερματομυκητίαση (με ή χωρίς κνησμό).

Η κρέμα έχει λίγες αντενδείξεις. Αυτά περιλαμβάνουν ατομική δυσανεξία στα συστατικά, καθώς και εγκυμοσύνη και γαλουχία, καθώς η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου σε αυτή την κατηγορία ασθενών δεν έχει ακόμη μελετηθεί. Χρησιμοποιήστε την κρέμα με προσοχή στην παιδική ηλικία.

Εφαρμογή: Σε περίπτωση βλάβης του δέρματος, αρκεί να απλώνετε την κρέμα μία φορά την ημέρα στην πάσχουσα επιφάνεια και τις παρακείμενες περιοχές, αφού τις καθαρίσετε και τις στεγνώσετε. Η διάρκεια της θεραπείας είναι από δύο έως οκτώ εβδομάδες (με καντιντίαση - τέσσερις εβδομάδες).

Για την πρόληψη των υποτροπών, συνιστάται η συνέχιση της θεραπείας για δύο εβδομάδες μετά την υποχώρηση των κλινικών συμπτωμάτων.

Η κρέμα σε σωλήνες αλουμινίου (30 g) διατίθεται χωρίς ιατρική συνταγή. Μπορείτε επίσης να παραγγείλετε το προϊόν online.